“Prachtplaat. Lee Hazlewood is nooit echt ver weg.” (De Morgen)

Misschien wel - schrap gerust ‘misschien wel’ - dé Belgische plaat van 2024: Leave Another Day van BRDCST-vertrouweling Milan W. (BE). Warmoeskerken stond de afgelopen drie jaar te schitteren naast theatermaker/muzikant Ferre ‘Sergeant’ Marnef tijdens het jaarlijkse CAN-eerbetoon op BRDCST. Can’s Heilige Trilogie (Tago Mago, Ege Bamyasi en Future Days) werd telkens integraal herwerkt.

Nu treedt Milan W. zelf op de voorgrond, en dat met een debuut dat het bij Boomkat meteen schopte tot ‘Album of the Year’. HUMO schreef: “De beste Belgische plaat die niemand heeft gehoord. (…) Een schatkist vol kippenvelmomenten. (…) Zinderende, verstilde en daadwerkelijk indrukwekkende solodebuut.”

Op Leave Another Day laat Warmoeskerken de multigetalenteerde singer-songwriter in hem los. Pitchfork over de invloeden: “The Cocteau Twins in their major-label phase, Swans’ acoustic period (The Burning World, White Light From the Mouth of Infinity), Bauhaus frontman Peter Murphy’s hi-def solo work, and, especially, the Church’s Starfish, the Australian group’s jangling, psychedelic dream-pop opus. In places, Milan W.’s woozy drawl suggests Kurt Vile, if the Philadelphia guitarist had grown up on goth instead of classic rock.”  Pitchfork voegt daar ook aan toe: “But none of the album’s reference points are exactly obvious, and the fact that people hear such radically different things in it speaks to just how unusual the record is.”

BRDCST: “Wat was je mooiste muzikale moment van 2024?” 

Milan W. : “Live breng ik de songs van Leave Another Day samen met  Elko Blijweert en Martha Maieu, twee muzikanten die ik heel graag heb, zowel op als naast het podium. Vaststellen dat we elkaar hebben gevonden, én dat we door de aandacht voor Leave Another Day nog meer tijd samen zullen mogen doorbrengen: dat is mijn mooiste muzikale moment van het jaar.”